Ogólnie o Kruku

Green

Czyli nasze wrażenia na temat części pierwszej Nevermore.

Jeanelle

Oczywiście była fantastycznaaa. Może nieco dziwna, ale tym samym fajna. ;D No i Vareeen. *_* Dobra, dobra. Nie mam weny na kolejne opisywaanie moich emocji. ;p
No to wkleję to, co napisałam na innym forum zaraz po skończeniu (3 dni temu). ^^

`Aaaaa! Jestem świeżo po przeczytaniu Nevermore. *_* Podeszłam do książki neutralnie, ale naprawdę szybko do mnie trafiła. Finał był taki, że tak naprawdę przeczytałam ją w dwa dni. Zaczęłam wcześniej, ale wiadomo... Szkoła i nie było tyle czasu. jednak wczoraj jak się do niej dorwałam, to nie mogłam się potem oderwać! Czytałam jednym tchem (udało mi się w czwartek przeczytać około 30 rozdziałów), a przerwałam, jak się zorientowałam, że już 2 w nocy, a na 9 do kościoła miałam zapychać. Gdyby nie to, to z pewnością zawaliłabym nockę. Dzisiaj ledwo się obudziłam, a już zaczęłam czytać, po prostu nie mogłam przestać! Książka jest napisana lekkim, łatwym stylem. Ma chyba wszystko, czego trzeba, żeby w niedługim czasie stała się bestsellerem, wcale się nie dziwię, że jest tak usilnie reklamowana. Jest genialna, a dzięki tym reklamom i bardzo pochlebnym recenzjom po nią chwyciłam, za co jestem bardzo wdzięczna... Nevermore jest fantastyczne i nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Varena polubiłam najbardziej, wręcz pokochałam i Isobel o dziwo nawet też lubię, pomimo, że zazwyczaj nie trafiają do mnie tego typu postacie. Gwen też jest niczego sobie, uwielbiam jej charakter. Autorka stworzyła bardzo ciekawe postacie, każdą inną. Podziwiam ją za to... I jeszcze za wieeele...

Green

Moja pierwsza myśl, gdy zaczęłam czytać Nevermore? "Dziwna ta książka" oO
Kupiłam ją właściwie w ciemno, znaczy, słyszałam o niej parę dobrych opinii, ale nie byłam do końca przekonana. I pewnego dnia po prostu złapałam Nevermore w Empiku i postanowiłam, że biorę.
Wciąga bardzo. Siedziałam do późna w nocy, żeby dowiedzieć się, co dalej. Wciągnął mnie ten klimat. Genialne! Styl pisania jest łatwy i prosty, czyta się szybko, i nie idzie się oderwać.
Varen urzekł mnie już na samym początku, bo w książkach raczej mało jest gotów, szczególnie płci męskiej. Wink

Jeanelle

No mnie też głównie dlatego w sumie. ^^ Jeszcze w dodatku kocham takie mroczne subkultury, jak got właśnie. ;] A Varen nie jest idealny, jest w zasadzie normalnym nastolatkiem z problemami, ale ma "to coś". ;D
Idealnie pasuje do tej książki, to chyba on jest tą podstawą klimatu, który i mnie urzekł. ;>

Green

Też lubię takie mroczne subkultury! A Varen jest taki urzekający... Tajemniczy, skryty i tak dalej... Gdyby nie on, książka nie byłaby taka, jaka jest. Wink

kinia;)

A ja pierwszy raz z ,,Nevermore'' zetknęłam się, gdy na paranormalbooks pojawił się zegar odliczający. Poszperałam trochę i dowiedziałam się o czym ma ta książka być. No i tak z każdym dniem, coraz bardziej się przekonywałam, że to trzeba mieć. Trzeba przyznać, że autorka odwaliła świetną robotę. Isobel nie jest tylko głupią czirliderką, ponieważ niejednokrotnie pokazuje, że dla niej ważne jest coś więcej, niż tylko idealnie pomalowane paznokcie. Jako jedna z niewielu głównych bohaterek książek młodzieżowych na samym początku, ma takie same problemy jak każda nastolatka. Varren to cudo Smile

Muszę przyznać, że byłam pod wrażeniem tego, że w końcu jakaś pisarka zdecydowała się napisać o chłopaku, który nie jest istnym cudem i modelem rodem z wybiegów. Na całe szczęście dostaliśmy kogoś, kogo główna bohaterka stara się omijać szerokim łukiem. Cieszę się, że nie ma tej wielkiej miłości między bohaterami już od drugiego rozdziału, dzięki czemu książka nie jest aż tak przewidywalna, jak większość młodzieżówek. Jedyne co mnie teraz martwi, to plaga Barbie, która po przeczytaniu Nevermore zacznie kochać Gotów, których wcześniej omijała. -.-'

Leanne.

Szczerze mówiąc, byłam strasznie sceptycznie nastawiona do "Nevermore". Po tych usilnych promocjach, reklamach i wręcz wywrzaskiwaniu: "kupujcie tą książkę ! " spodziewałam się czegoś mocno komercyjnego i przereklamowanego. Dostałam natomiast fantastyczną, mroczną, czarującą i niepokojącą historię - nie tylko dla młodzieży. Powiedziałabym nawet, że nastolatki nie są docelową grupą odbiorców tego arcydzieła.

W "Nevermore" zachwyciła mnie niesamowita atmosfera, poematy E. A. Poego wyzierające z jej stronic, opuszczony cmentarz i ciemniejsze niż noc krucze skrzydła. Autorka wciągnęła mnie w swój świat, pozwoliła mi wziąć swoją rzeczywistość za bardziej realną od tego, co naprawdę mnie otaczało. To nietuzinkowa, wzruszająca opowieść, niezwykle wielowymiarowa, którą można interpretować w niejeden odmienny sposób. Kelly poruszyła tu ważny i traktowany dość po macoszemu w literaturze młodzieżowej temat stereotypów. Jak ubiera się na czarno, to satanista spożywający koty, jak blondynka, to głupia i pusta lalunia. Wczułam się w tą tematykę bardzo mocno, również dlatego,że mnie samą dotknęło takie ocenianie po pozorach i Varen był postacią z którą w olbrzymim stopniu się utożsamiałam. Wiecie - mam czarne włosy, kolczyk, to odprawiam czarne msze i śpię na cmentarzu... Wink

Czytam opinie innych i widzę, że wszyscy niemalże wyli pod koniec. Ja nie płakałam. Po raz pierwszy pozwoliłam łzom popłynąć już na początku - pamiętacie scenę, w której Brad osacza Varena przy szafkach ? Zostało to tak pięknie, magnetycznie i sugestywnie opisane, że czułam się jakbym uczestniczyła w tych wydarzeniach. Przez dalszą część powieści, oscylowałam gdzieś pomiędzy cholernym łzawym współczuciem, a złością na 'prześladowców' chłopaka. Najmocniej poryczałam się jednak przy dość prozaicznej i wydawałoby się, przeciętnej scenie. Mówię o momencie, w którym Isobel uświadamia sobie, że Varen zapamiętał jakie lody lubi najbardziej. Doprawdy, płakałam przez dobre pół godziny i drugie tyle dochodziłam do siebie.

Rhiamon

Kinia, wątpię, by teraz barbie zaczęły się uganiać za gotami... Zrażą się przy bliższym poznaniu Wink

Niestety, większość z nich jest dużo bardziej płytka niż Isobel Wink

Z resztą gotów jest tak mało (przynajmniej u nas), ze nawet dla gotek nie starcza Wink

Nevermore uwielbiam, kocham, i nie wiem co jeszcze. Czekam z niecierpliwością na Enschadowed!

Ciekawa jestem, czytała któraś z was "Kruka" w oryginlane lub któreś tłumaczenie? Smile

Jeanelle

Omnomnom, a jednak przydałoby się ich więcej, no cóż. ;d
Nie obraziłabym się jakby dużo Varenów po ulicy chodziło... Ale jak na razie pocieszyć się mogę metalami. ^^

No tłumaczenie. xD W sensie oficjalne, jak już wyszło. ;d
Nie słyszałam wcześniej o tej książce, zanim ja wydano. ;]

Rhiamon

Jeanelle, mi chodziło o poemat "kruk" Very Happy

A co, jesteś gotką/matalówką? Czy po prostu lubisz taki facetów? Wink

Jeanelle

Rhiamon

Rozumiem, ja jestem... czymś gotkopodobnym i też czasem w pełnym "rynsztunku" (gorset, spódnica, glany itp.), a czasem zupełnie wtapiam się w tłum. A co do metali/gotów, to mi też się podobają... (oczywiście!), ale mało ich niestety Sad

Nie sądzisz? Chyba, że to tylko moje miasto takie ubogie w przystojniaków?

Jeanelle

No do gotów się zgodzę, ale u mnie metali na szczęście dużo! <3
Tylko ten... Tacy umyci i zadbani mają być, a nie stereotypowi "brudasi". -,-

Tak, wgl offtop robimy, ale co tam. ;p

Rhiamon

Przynajmniej coś piszemy... Chociaż bardzo chętnie mogę pomówić o Varenie Wink

No i dzięki niemu pokochałam "Emily not, not gone" (to, co leci u niego, jak Isobel pomaga mu sprzątać w lodziarni).

Eurydyka

Ja przeczytałam tą książkę jak jedna osoba zaprezentowała ją na jednym forum (Luminance, tak, o Tobie mówię Razz

)

Początek wydawał mi się taki dobrze znajomy. Zauważyłam, że większość książek dla nastolatek zaczyna się w szkole, ale cóż... nie czepiajmy się Very Happy

Potem akcja się powoli rozkręcała, a Isobel zyskiwała w moich oczach.
Końcówka mnie zaskoczyła. Myślałam, że będzie Happy End, a tu skucha. Ona wróciła na ziemię, on pozostał w tamtym świecie. Trochę szkoda, ale jak pomyślałam, że będzie następna część to... nie, nie będę opisywać tych emocji, bo zajmie mi to sporo czasu xD
Varen bardzo kusił swoją odmiennością. Podoba mi ten jego styl.

Tak więc... Ocena 10/10 Very Happy